کمر درد، سوزش چشم، خستگی مفرط. این تجارب برای خیلی از ما که در دنیای برنامه نویسی کار می کنیم، آشناست. اما آیا واقعاً این شیوه زندگی و کار کردن درست است؟
در این مقاله از تجربیات آقای اندیشه، فرانت اند دولوپر شیپور استفاده کرده ایم تا درباره موضوع مهمی صحبت کنیم که شاید در هیاهوی کدنویسی و ددلاین ها، کمتر به آن توجه می شود.
برنامه نویسان روزانه چند ساعت پشت میز می نشینند؟ چند ساعت نشسته کارشان را انجام می دهند؟ چقدر نور آفتاب به بدنشان می خورد؟
این ها سؤال هایی هستند که خیلی ها از پاسخ دادن به آن ها طفره می روند. چرا؟ چون جواب ها احتمالاً ناامیدکننده هستند.
برای برنامه نویسان، اولین وظیفه حفظ سلامتی است. شاید با خودتان بگویید: “من برای کد زدن استخدام شده ام، نه ورزش کردن!” اما واقعیت این است که بین این دو رابطه مستقیمی وجود دارد.
مسلماً حفظ سلامتی در طول روز ممکن است کمی انرژی و وقت بگیرد، اما در نهایت کمک می کند که:
آیا تا به حال شده بعد از یک پیاده روی کوتاه، ناگهان راه حل مشکلی که ساعت ها درگیرش بوده اید به ذهنتان برسد؟ این اتفاقی نیست!
هر چند وقت یک بار باید از پشت میز بلند شد و قدمی زد. می توانید از تکنیک پومودورو استفاده کنید: ۲۵ دقیقه کار و ۵ دقیقه استراحت و حرکت. یا حتی می توانید یک تایمر ساده تنظیم کنید که هر ساعت یادآوری کند از جایتان بلند شوید.
حتماً باید در طول روز مقداری نور آفتاب به بدن برسد. نور خورشید نه تنها برای تأمین ویتامین D بدن ضروری است، بلکه به تنظیم ریتم شبانه روزی بدن نیز کمک می کند و می تواند کیفیت خواب شبانه را بهبود ببخشد.
حتی اگر در طول روز خواب تان نمی برد یا نمی توانید استراحت کنید، حتماً “NSDR” یا نستیار (استراحت عمیق غیرخواب) را امتحان کنید.
در این حالت، فقط در یک جایی ریلکس می کنید، آرامش می یابید و حسابی چشم هایتان را می بندید و مقداری از آن فضای آشفته ذهنی دور می شوید. حتی ۱۰-۱۵ دقیقه نستیار می تواند انرژی شما را به طور قابل توجهی افزایش دهد.
برنامه نویسان چون زیاد می نشینند و همانطور که می گویند “Sitting is the new smoking” (نشستن همان سیگار کشیدن جدید است)، باید بیشتر حواسشان به سلامتی خودشان باشد.
تحقیقات نشان داده اند که نشستن طولانی مدت می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت، چاقی و حتی برخی سرطان ها را افزایش دهد. این خطرات حتی با ورزش منظم هم کاملاً خنثی نمی شوند. به همین دلیل است که باید در طول روز حرکت کرد و از نشستن مداوم اجتناب کرد.
در نهایت، این سلامتی است که کمک می کند تا بتوان کیفیت بیشتری به عنوان یک فرانت اند دولوپر یا هر نوع برنامه نویس دیگری داشت. هر چقدر بدن و ذهن سالم تر باشد، خلاقیت، تمرکز و بهره وری نیز بیشتر خواهد بود.
یادمان باشد، ما برنامه نویس هستیم، نه ماشین کدنویسی. مراقب خودمان باشیم تا بتوانیم در دراز مدت هم با کیفیت بالا به کارمان ادامه دهیم.
برنامه نویسان به دلیل ماهیت کارشان، ساعات طولانی پشت کامپیوتر می نشینند و این نشستن طولانی مدت می تواند منجر به مشکلات جسمی مانند درد کمر، گردن، مچ دست و همچنین خستگی چشم شود. علاوه بر این، استرس ناشی از ددلاین ها و حل مسائل پیچیده نیز می تواند بر سلامت روان آنها تأثیر بگذارد.
تکنیک پومودورو یک روش مدیریت زمان است که در آن کار به بازه های زمانی ۲۵ دقیقه ای تقسیم می شود و بین هر بازه، ۵ دقیقه استراحت وجود دارد. این تکنیک به برنامه نویسان کمک می کند تا به طور منظم از پشت میز بلند شوند، حرکت کنند و به چشم ها و بدنشان استراحت دهند.
برای داشتن یک میز کار ارگونومیک، مطمئن شوید که صفحه نمایش در ارتفاع چشم قرار دارد، صندلی شما از کمر حمایت می کند، پاهایتان صاف روی زمین قرار می گیرند و مچ دست هایتان هنگام تایپ در حالت خنثی هستند. همچنین استفاده از میز ایستاده یا میز قابل تنظیم می تواند به شما امکان دهد بین حالت های نشسته و ایستاده تغییر وضعیت دهید.
اصفهان، خیابان حمزه اصفهانی، بن بست تخت جمشید(18) ، پلاک ۴
دفتر تهران: تهران، خیابان سهروردی شمالی، خیابان هویزه شرقی، پلاک 20، طبقه دوم، واحد 6